Trening Push Pull to metoda treningowa w której wykorzystuję się pracę całego ciała w oparciu o wzorce ruchowe, czyli pchaj-ciągnij (PUSH-PULL). Ideą tej metody jest harmonijne rozwijanie siły całego ciała przez co jest ona powszechnie stosowaną metodą treningową w profesjonalnym sporcie. Trenowanie systemem Push Pull ułatwia planowanie całego procesu treningu siłowego i daję obraz tego czy zachowana jest proporcja w treningu, ćwiczeń pchających i ciągnących dla danej części ciała.
Trening Push Pull oparty jest na wzorcach ruchowych dla dolnej i górnej części ciała wykorzystujących prace symetryczną (obie ręce np. wyciskanie sztangi leżąc) i asymetryczną (jedna noga np. martwy ciąg na jednej nodze) jak również kierunek działania, czyli pionowy (obie ręce np. military press) i poziomy (jedna ręka np. wiosłowanie hantlem w opadzie tułowia).
Potrzebujesz programu treningowego?
Sprawdź czy tego szukasz
Trening Push Pull – podział wzorców ruchowych.
Wzorce ruchowe to ruchy wielostawowe, które angażują do pracy większą ilość mięśni niż podczas ruchów izolowanych jednostawowych. Koncepcja treningu Push Pull ma zastosowanie w sporcie z uwagi na mnogość czynności ruchowych wykonywanych przez zawodników w trakcie rywalizacji. Trenując ruch a nie mięśnie rozwijana jest siła mięśniowa, którą, np. piłkarz wykorzysta podczas przyspieszenia wykorzystując jeden ze wzorców, którym jest pchnięcie jedną nogą (przykładem ćwiczenia wykorzystującego ten wzorzec może być np. bułgarski przysiad). Metodę tą dobrze można wykorzystać w treningu motorycznym, szczególnie gdy ma się ograniczoną ilość czasu, którą może zawodnik przeznaczyć na trening siły. Mając do dyspozycji 2 jednostki treningowe w tygodniu w których zawodnik może przyjść na siłownie, stosując zasadę treningu Push Pull możemy wykorzystać optymalnie ten czas.
Wzorce ruchowe dla górnej części ciała
W podziale wzorców ruchowych dla górnej części ciała według treningu Push Pull mamy jeszcze podział na zadania ruchowe wykonywane jedną ręką i obiema rękoma. Daje nam to dużo możliwości podczas planowania treningu i łączenia ćwiczeń w celu optymalnego dopasowania treningu do potrzeb zawodnika. Dodatkową zmienną jest wykorzystanie kierunków pchania i ciągnięcia, czyli wertykalnego (pionowy) i horyzontalnego (pionowy), których ilość poniekąd determinuję specyfika danej dyscypliny. Poniżej przykłady ćwiczeń wykorzystujące wzorce ruchowe dla górnej części ciała:
A1 – pchanie rękoma – ćwiczenia push
- wyciskanie hantla leżąc na ławeczce skośnej (Horyzontalnie)
- wyciskanie sztangi nad głowę (Wertykalnie)
A2 – ciągnięcie rękoma – ćwiczenia pull
- wiosłowanie sztangą w opadzie tułowia (Horyzontalnie)
- ściąganie jednorącz z wyciągu pionowego (Wertykalnie)
Wzorce ruchowe dla dolnej części ciała
Podobnie jak przy podziale wzorców dla górnej części ciała mamy tu wzorce wykonywane obiema nogami jak również pojedynczo. Zasadniczą różnicą jest podział wzorca ciągnięcia, na ruchy które akcentują biodro i kolano jak również nie stosuje się podziału na kierunki działania (z założenia są wertykalne). Poniżej przykłady ćwiczeń wykorzystujące wzorce dla dolnej części ciała:
B1 – pchanie nogami – ćwiczenia push
- przysiad ze sztangą na plecach
- wejścia na step ze sztangielkami w rękach
B2 – ciągnięcie nogami – ćwiczenia pull
- martwy ciąg ze sztangą (dominacja biodra)
- zgięcie nogi w kolanie i przyciągnięcie piłki leżąc tyłem (dominacja kolana)
Dopełnieniem dla wzorców pchania i ciągnięcia są wzorce rotacyjne angażujące spiralne taśmy mięśniowe, czyli wszystkie te mięśnie, które biorą udział w ruchach skrętnych, oraz wzorce angażujące całe ciało w ruch, tzw. Whole Body Movement. Wzorce rotacyjne są ważne dla zawodników w szczególności tych uprawiających gry zespołowe, ze względu na dużą częstotliwość zmian kierunku poruszania się, przy których kluczową rolę odgrywa zwinność zawodnika. Ćwiczenia angażujące wzorce całego ciała to m.in. rwanie i zarzut sztangi, idealnie rozwijające siłę i moc zawodników. W zależności od podziału, który obecnie zastosowaliśmy, możemy go wzbogacić o ćwiczenia akcesoryjne na mniejsze grupy mięśniowe tj. biceps, triceps, mięśnie łydek czy tułowia, uwzględniając np. komponentę hipertrofii. W ten sposób możemy opracować kompletny plan treningowych wg koncepcji Push-Pull. Do ćwiczeń angażujących wzorce rotacyjne zalicza się:
C – rotacyjny
- chopping w klęku
- lifting w półklęku
Trening Push-Pull przykładowe podziały
Poniżej znajduje się podstawowy podział treningu push-pull, którego celem jest ogólny rozwój siły mięśniowej. Może on być zastosowany u początkujących oraz w treningu siły dzieci i młodzieży.
Trening 1 | Trening 2 | Trening 3 | Trening 4 |
Upper Body Push – Obie ręce wertykalnie | Upper Body Pull – Jedna ręka horyzontalnie | Upper Body Push – Obie ręce horyzontalnie | Upper Body Pull – Obie ręce wertykalnie |
Lower Body Pull – Biodro – Jedna noga | Lower Body Push – Obie nogi | Lower Body Pull – Kolano – Jedna noga | Lower Body Push – Jedna noga |
Poniższy podział z wykorzystaniem systemu treningu push-pull skierowany jest do bardziej zaawansowanych trenujących, których celem treningowym jest rozwój siły i mocy. Ten podział fajnie da się zastosować w grach zespołowych, gdzie mamy do dyspozycji np. 2 jednostki treningowe w mikrocyklu tygodniowym.
Trening 1 | Trening 2 |
Upper Body Push – Power – Obie ręce horyzontalnie | Lower Body Push – Power – Obie nogi |
Lower Body Pull – Strength – Isometric – Kolano – Jedna noga | Upper Body Pull – Strength – Eccentric – Obie ręce |
- B1 – Przysiad ze sztangą na plecach – ćwiczenie push
- A2 – Wiosłowanie hantlem – ćwiczenie pull
- B2 – Zgięcie kolan i przyciągnięcie piłki leżąc tyłem – ćwiczenie pull
- A1 – Wyciskanie hantla nad głowę w klęku – ćwiczenie push
- B2 – Martwy ciąg na jednej nodze
- C – Chopping w klęku
- B1 – Przysiad wykroczny w bok
- A2 – Upright Row
To przykładowy trening push pull, który można wykonać 1-2 w tygodniu. Ilość powtórzeń i wielkość obciążenia, będzie uzależniona od tego co ma być celem tego treningu. Zakładając ze trenujący będzie chciał popracować nad masą mięśniową, powinien użyć obciążenia w granicach 70-80% CM (ciężaru maksymalnego) w zakresie powtórzeń 8-12 i wykonując od 3 do 5 serii każdego ćwiczenia.